Dolina Chochołowska największa polska dolina tatrzańska.
Największa polska dolina tatrzańska leży na zachodnim krańcu pasma i cieszy się nieco mniejszą popularnością niż sąsiadująca z nią Dolina Kościeliska, choć nie jest mniej interesująca, tylko całkiem inna. W pierwszej chwili przytłacza swoimi rozmiarami, wydaje się bardzo ponura, co wcale nie umniejsza jej piękna.
Tutaj, podobnie jak w sąsiedniej Dolinie Lejowej, można jeszcze spotkać pasące się stada owiec oraz szeregi szałasów, jakby żywcem wyjęte ze starych fotografii. W Dolinie Chochołowskiej została również nakręcona słynna scena kuligu w ekranizacji Potopu, przeprowadzano tu zawody ratowników tatrzańskich oraz szkolenia komandosów.
Północną część doliny budują dolomity i wapienie dolomitowe, które widać już przy Siwej Polanie, a także w zachodnich dolinkach bocznych: Małych i Wielkich Koryciskach oraz w Niżniej Bramie Chochołowskiej, zwanej też Bramą Kmietowicza. W dnie Potoku Chochołowskiego można zobaczyć zielonkawe łupki i wapienie kredowe. Część południowa, od Wyżniej Bramy Chochołowskiej należy już do strefy skał krystalicznych. Gnejsy i granity można podziwiać u stóp Wielkiego Kopieńca, leżącego w widłach dolin Chochołowskiej i Starorobociańskiej. Na różnice krajobrazowe między częścią południową i północną miał też wpływ lodowiec, tworzący się w kotłach pod Jarząbczym, Starorobociańskim i Wołowcem, który nie przekroczył granicy Wyżniej Bramy Chochołowskiej. Dolina ma powierzchnię 35,6 km2 i ciągnie się na długości około 10 km.
